5: قدم زدن، اینترنت نداشتن و تمرکز

“قدم زدن اول صبح، برکت تمام طول روز است.”

هنری دیوید

یک پیاده روی ساده بطور شگفت انگیزی باعث افزایش تمرکز، خلاقیت، شفافیت ذهن و همچنین سلامتی و تناسب اندام شما می‌شود.

اخیراً یکی از دوستان وبلاگ نویس یادداشتی برای من نوشت که در آن به کاهش وزنش در تعطیلات اشاره کرده بود و دلیل آن را هم پیاده روی طول روز نوشته بود—چیزی که خیلی از ما تجربه کرده‌ایم. و با این عبارت “کاش می‌شد 6 ساعت در روز وقت داشته باشم و پیاده روی کنم” یادداشت را به پایان رسانده بود.

سوالی که برای من مطرح شد—چرا نشود؟ چرا نتوانیم خارج از روزمرگی شویم و در طول روز پیاده روی کنیم؟

مطالبی که در ادامه می‌آید اشاره به تغییرات سریعی از روزمرگی اما مکمل و سازنده، دارند. بنظرم اگر مایل باشید فراخور توجه هستند:

  • داشتن کنترل روی برنامه روزانه

  • می‌توان در موقعیت‌های مختلف کار کرد

  • فعالیت بیشتر و در نتیجه تناسب اندام بیشتر و

  • نیاز به یافتن راه‌های جدید برای تمرکز و انجام کارهای مفید

اخیراً این دو تمرین را انجام داده‌ام و خوشایندم بوده است، و به شیوه‌های مختلفی در زندگی به کار برده‌ام.

1. تعطیلات پیاده روی کاری روزمره

تعطیلات رفتن را دوست دارم نه فقط برای خوردن غذاهای متنوع و جدید و دیدن مناظر زیبا و فرهنگ و اماکن باستانی بلکه برای پیاده روی. با قدم زدن در تمام طول روز، کاووش کردن، استراحت‌های مکرر اما روی پا ماندن تقریباً نصف روز به سلامت و تناسب اندام خود کمک کرده‌اید.

چرا باید چنین عادت شگفت انگیز را فقط در تعطیلات داشته باشیم؟ فقط به این دلیل که به کارهای روزمره خود برسیم؟

یک عادت جاری را تصور کنید که متناوباً شامل پیاده روی کم با کار روزمره باشد:

1- بمدت 20 یا 30 دقیقه تا مکانی را پیاده روی کنید: مثلاً کافی شاپ، کتابخانه، پارک، ساحل دریا، اغذیه فروشی، مکان‌های آرام و دنج و غیره. موقع پیاده روی از موبایل استفاده نکنید- همچنان بدون اینترنت باشید.

2- بمدت 30 یا 40 دقیقه مطالعه کنید یا کار انجام بدهید: مثلاً یادداشت بردارید، بخوانید، به ایمیل‌ها پاسخ دهید، طراحی کنید، با یک همکار یا رفیق دیدار کنید، تلفن کنید یا هر چیز دیگری. همچنین می‌توانید قهوه یا آب بنوشید میوه یا مقداری خوراکی بخورید و غیره.

3- هرچند بار که می‌توانید تکرار کنید.

این یک برنامه کاری سیار هست از جایی به جایی دیگر در تحرک هستید ولی فواید متعددی دارد:

1- وقتی قدم می‌زنید می‌توانید فکر کنید، درحالیکه تمام روز پشت میزتان هستید و ذهنتان منحرف هست نمی‌توانید این کار را انجام دهید. وقتی به مقصد رسیدید تمام آنچیزی را که در قدم زدن به آن فکر کردید روی کاغذ بنویسید.

2- وقتی قدم می‌زنید، می‌توانید ذهن و اندیشه‌تان را تخلیه کنید، یا فقط از اطراف لذت ببرید و استرس‌ها را ازاد کنید

3- با پیاده روی زیاد به وزن و تناسب ایده آل می‌رسید.

4- باعث تمرکز بیشتر روی کارهایتان می‌شود چون زمان برای انجام کار کمتر می‌شود. 30 یا 40 دقیقه را به انجام کارهای مفیدی که حین پیاده روی به انها فکر کردید اختصاص دهید.

5- در بعضی جاها که ارتباط وایرلس نباشد توقف کنید با این هدف که کار بیشتر و بهتری بدون حواس پرتی اینترنت انجام دهید.

2- اینترنت داشتن و نداشتن

تعدادی از مردم اعلام کرده‌اند که عمداً بدون اینترنت بمدت چند روز یا یک هفته و حتی بیشتر به تعطیلات رفته‌اند، این تجربه باعث شده آن‌ها با زندگی ارتباط مجدد بگیرند و تمرکز بیشتری بدست بیاورند و همچنین کارهای مهم‌تری انجام دهند و از آرامش اینترنت نداشتن لذت ببرند.

اما چرا این “پاکسازی” گاه به گاه باشد؟ و جزوی از روال روزانه نشود؟ چنین روالی را تصورکنید:

1- بمدت یک (دو) روز اینترنت نداشته باشید. بدون اینترنت و حتی کامپیوتر؛ اگر به کرات از کامپیوتر استفاده می‌کنید احتمال وسوسه شدن به اتصال اینترنت را خواهید داشت. از یک کاغذ و قلم برای یادداشت برداری استفاده کنید. هر آنچه که به ذهن می‌رسد، تراوش افکار کنید و کلیات طرح و نکات خود را بنویسید. بجای ارتباط از طریق ایمیل یا پیغام رسان تلفن کنید. با افراد در زندگی واقعی ملاقات کنید و بیرون بروید. و یک عالمه کار مهم انجام بدهید. بدون موبایل باشید مگر برای تماس‌های ضروری.

2- سپس برای یک (دو روز) اینترنت داشته باشید. تمام یادداشت‌ها و کارهایی که در زمان نداشتن اینترنت انجام دادید جمع اوری و جمعبندی و تایپ کنید و با ایمیل و یا پست ارسال کنید و غیره. به ایمیل‌ها پاسخ دهید و سایر کارهای روزمره را انجام دهید و برای روز بعدی بدون اینترنت اماده شوید.

3- تکرار کنید. می‌توانید تعداد روزهای با و بدون اینترنت را تغییر دهید، تعادلی را پیدا کنید که متناسب با کارهایتان باشد.

درحالیکه ممکن است برخی تصور کنند که این شیوه ایجاد محدودیت در انجام کارها می‌کند، اما بنظر من کاملاً برعکس است: بیشتر و بهتر می‌توان کار انجام داد یا حداقل کارهای خیلی مهم بدون هیچ حواس پرتی انجام می‌شوند.

همچنین یک تغییر ارام بخش نسبت به همیشه اینترنت داشتن را احساس می‌کنید. این یک روال ارام بخش هست.

نتیجه

هدف از عنوان این دو جریان عادی این نیست که به شما گفته شود چگونه کار کنید، چونکه ما هر کدام بنا به مقتضیات و شرایط خودمان و کاری مان روال کاری خود را باید پیدا کنیم. هدف فقط نشان دادن این است که تغییر امکان پذیر است و اگر خارج روال روزمره فکر کنید نتایج خوبی بدست میاورید.

ضرورتی ندارد دقیقاً براساس طرحی که در بالا ذکر کردم عمل کنید، اما می‌توانید براساس یک ترکیب که بهترین کاربرد را برای شما دارد عمل کنید. یک روال عادی دورگه که هر دو مفهوم پیاده روی یکبار در هفته یا نداشتن اینترنت را داشته باشد، استفاده کنید.

ادغام کردن عادت پیاده روی در روال عادی کاری می‌تواند نتایج شگفت انگیزی هم در تناسب اندام و هم افزایش تمرکز برای شما داشته باشد. چیزهایی که در نشستن پشت میز در تمام روز به شما نخواهد داد.

ادغام کردن عادت اینترنت نداشتن در روال کاری به شما اجازه و فرصت کار بیشتر و بهتر با ذهن آرام می‌دهد.

توصیه می‌کنم هر دو شیوه را در نظر بگیرید، و ببینید که چقدر زندگی‌تان بهتر می‌شود.